نخستین گروه از امت اسلام که وارد بهشت می‌شود کسانی هستند که در ایمان و تقوی ، عمل صالح و استقامت بر دین حق در رتبه والا قرار دارند. آنها به‌ صورت یک صف واحد داخل بهشت می‌شوند. اول و آخر آنها همزمان وارد بهشت می‌شوند. چهره آنان مانند ماه درخشان است.

امام بخاری در صحیح خود از حضرت ابی هریره نقل می‌کند که‌ رسول‎الله صلی الله علیه وسلم فرمود : «أَوَّلُ زُمْرَةٍ تَلِجُ الْجَنَّةَ صُوَرُهُمْ عَلَی صُورَةِ الْقَمَرِ لَیْلَةَ الْبَدْرِ لَا یَبْصُقُونَ فِیهَا وَلَا یَمْتَخِطُونَ وَلَا یَتَغَوَّطُونَ فِیهَا آنِیَتُهُمْ وَأَمْشَاطُهُمْ مِنْ الذَّهَبِ وَالْفِضَّةِ وَمَجَامِرُهُمْ مِنْ الْأَلُوَّةِ وَرَشْحُهُمْ الْمِسْکُ وَلِکُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمْ زَوْجَتَانِ یُرَی مُخُّ سَاقِهِمَا مِنْ وَرَاءِ اللَّحْمِ مِنْ الْحُسْنِ لَا اخْتِلَافَ بَیْنَهُمْ وَلَا تَبَاغُضَ قُلُوبُهُمْ قَلْبٌ وَاحِدٌ یُسَبِّحُونَ اللَّهَ بُکْرَةً وَعَشِیًّا» بخاری. کتاب: بدء الخلق،  باب: ماجاء فی صقه الجنة . فتح الباری : (6/318) ، مسلم و ترمذی نیز آن را روایت کرده‌اند.

( چهره‌ی نخستین گروهی که وارد بهشت می‌شوند مانند ماه شب چهاردهم است. آنان در بهشت نه آب دهن می اندازند و نه آب بینی و نه نیازی به قضای حاجت دارند. ظروف طلایی در اختیار دارند ، شانه های شان از طلا و نقره است ، عرق بدن شان مانند عنبر خوشبو است و برای هر کدام از مردان اهل بهشت دو همسر هست که در اثر زیبائی و لطافت بدن ، مغز استخوان پاهایشان از بیرون دیده می‌شود. میان اهل بهشت هیچگونه اختلاف و کدورتی وجود ندارد. دلهایشان مانند دل یک انسان است ( یعنی همه همدل و خیر خواه همدیگر هستند ) صبح و شام به تقدیس و تسبیح خداوند مشغول اند ).

بخاری از سهل بن سعد رضی الله عنه روایت می‌کند که‌ رسول‎الله صلی الله علیه وسلم  فرمود :

«لَیَدْخُلَنَّ الْجَنَّةَ مِنْ أُمَّتِی سَبْعُونَ أَلْفًا أَوْ سَبْعُ مِائَةِ أَلْفٍ لَا یَدْرِی أَوَّلُهُمْ حَتَّی یَدْخُلَ آخِرُهُمْ وُجُوهُهُمْ عَلَی صُورَةِ الْقَمَرِ لَیْلَةَ الْبَدْرِ»

( هفتاد هزار یا هفتصد هزار انسان همه با هم و همزمان وارد بهشت می‌شوند. چهره‌ی آنها مانند ماه شب چهاردهم خواهد درخشید ).

و از روایات صحیح و ثابت است که خداوند همراه با هر کدام از این هفتاد هزار ، هفتاد هزار نفر دیگر را به‌ رسولش می‌بخشد.

در مسند احمد با سند صحیح از حضرت ابوبکر رضی الله عنه نقل شده که‌ رسول‎الله صلی الله علیه وسلم فرمود : «اعطیت سبعین الفا من امتی یدخلون الجنة بغیر حساب ، وجوههم کالقمر لیلة البدر، قلوبهم علی قلب رجل واحد ، فاستزدت ربی عز وجل فزادنی مع کل واحد سبعین الفا». صحیح الجامع : (1/350) شماره ‌: 1068.

( این هدیه‌ به من عنایت شده که هفتاد هزار نفر از امتم بدون حساب و کتاب وارد بهشت می‌شوند. چهره های آنان مانند ماه شب چهاردهم خواهد درخشید. همه آنها همدل و همنوا هستند و من از پروردگارم خواهان عنایات بیشتری شدم. پروردگار همراه با هر یک از هفتاد هزار، هفتاد هزار دیگر را برای من پذیرفتند ).

در مسند احمد ، سنن ترمذی و صحیح ابن حبان از حضرت ابی امامه با سند صحیح ثابت است که رسول ‎الله صلی الله علیه وسلم فرمود : «وعدنی ربی أن یدخل الجنة من امتی سبعین الفا بلا حساب علیهم و لا عذاب، مع کل الف سبعون، و ثلاث حثیات من حثیات ربی». صحیح الجامع: (6/108) شماره‌ 6988.

( پروردگار به‌ من وعده داده که هفتاد هزار نفر از امتم را بدون محاسبه و عذاب به بهشت وارد کند که‌ همراه‌ هر کدام از آنها هفتاد هزار نفر و سه مشت پر از مشت های پروردگار هستند ).

مشخصات این هفتاد هزار در احادیث به شرح زیر نقل شده است : از ابن عباس روایت شده‌ که‌ پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود : «عرضت علی الامم، فأخذ النبی یمر معه‌ الامة، و النبی یمر معه‌ النفر، والنبی یمر معه‌ العشرة، و النبی یمر معه‌ الخمسه‌، و النبی یمر‌ وحده‌، فنظرت فاذا سواد کثیر، قلت یا جبریل! هؤلاء امتی؟ قال: لا، و لکن انظر الی الافق، فنظرت فاذا سواد کثیر، قال: هؤلاء امتک، و هؤلاء سبعون الفا قدامهم لا حساب علیهم و لا عذاب، قلت: ولم؟ قال: کانوا لا یکتوون، و لا یسترقون، و لا یتطیرون، و علی ربهم یتوکلون، فقام الیه‌ عکاشة بن محصن فقال: ادع الله‌ ان یجعلنی منهم. قال: اللهم اجعله‌ منهم. ثم قام الیه‌ رجل آخر فقال: ادع الله‌ ان یجعلنی منهم. قال: سبقک بها عکاشة». صحیح البخاری، کتاب: الرقائق، باب: یدخل الجنة سبعون الفا بغیر حساب. فتح الباری (11/405).

( تمام امت ها به من نشان داده شدند . بعضی از پیامبران همراه امتی ، بعضی چند نفر، بعضی ده و بعضی یک نفر به‌ همراه داشتند. نگاهم به جمعیت زیادی افتاد. گفتم: ای جبرئیل! اینها امت من هستند ؟ گفت : خیر. اما به سمت افق نگاه کن. نگاه کردم ، نگاهم به جمعیت بسیار زیادی افتاد که‌ فضا را پر کرده‌ بود. جبرئیل گفت : اینها امت تو هستند و این هفتاد هزار نفر که در جلوی آنها قرار دارند. از هرگونه حساب و کتاب بالاترند و هیچگونه عذابی برای آنها نیست. گفتم : چرا؟ جبرئیل گفت : اینها کسانی هستند که‌ به‌ منحوس بودن و بدشگون بودن اشیاء معتقد نیستند و با خواندن افسون مریض را معالجه‌ نمی‌کنند ، و از روی اعتقاد شدید به‌ تأثیر داغ ، اعظای خود را داغ نمی‌کنند ، و بر پروردگار خودشان توکل بسته‌اند . عکاشه فرزند محصن بلند شد و گفت : ای پیامبر دعا کن تا من از جمله این گروه باشم . رسول‎الله صلی الله علیه وسلم فرمودند : بارالها! عکاشه را از آنان قراربده . یک شخص دیگری بلند شد و گفت : یا رسول‎الله! دعا کن تا من نیز از جمله اعضاء این گروه باشم . رسول‎الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: عکاشه از تو سبقت گرفته است.)

شاید اینها کسانی باشند که‌ خداوند آنها را به‌ مقربین نام نهاده‌ : « وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ * أُوْلَئِکَ الْمُقَرَّبُونَ * فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِ» الواقعة: 10-12

(‏ و پیشتازانِ پیشگام !  آنان ، مقرّبان (درگاه یزدان) هستند.‏ در میان باغهای

پرنعمت بهشت جای دارند ).

و الله اعلم

وصلی الله وسلم علی محمد وعلی آله وأصحابه والتابعین لهم بإحسان إلی یوم الدین

منبع : کتاب "بهشت و دوزخ"؛ دکتر عمر سلیمان اشقر.‏